W Unii Europejskiej w wielu istotnych dziedzinach istnieją przepisy wspólnotowe (zwane dyrektywami), które dotyczą wytwarzania i obrotu wyrobami – po wdrożeniu do prawa krajowego zastępują one prawo państw członkowskich. Znaczna część z nich została opracowana według przyjętych w 1985 roku nowych zasad w dziedzinie harmonizacji technicznej w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia obywateli. Zasady te – nazwane Nowym Podejściem – mają wiele ważnych właściwości, między innymi nie przewidują szczegółowych uregulowań, które musiałyby być często zmieniane w efekcie postępu technologicznego.

Dyrektywy Nowego Podejścia zawierają zasadnicze wymagania stawiane wyrobom, natomiast przykładowe szczegółowe rozwiązania techniczne zawarte są w zharmonizowanych z dyrektywami normach europejskich EN, których stosowanie jest dobrowolne. Wyroby podlegające dyrektywom Nowego Podejścia i spełniające postawione w nich wymagania muszą być, z nielicznymi wyjątkami, oznakowane charakterystycznym symbolem CE.

Dlaczego „oznakowanie CE”

Użycie tego wyrażenia ma swoje źródło w historii dyrektyw Nowego Podejścia i w zróżnicowaniach wyrażeń w tekstach oryginalnych. Do 1993 roku w dyrektywach Nowego Podejścia było stosowane wyrażenie „znak CE” (ang. CE mark). Forma graficzna tego znaku była określana indywidualnie w poszczególnych dyrektywach, bądź też nie była określana w ogóle. Dopiero Decyzja 93/465/EWG wprowadziła nową ujednoliconą formę graficzną tego znaku i jasno określiła jego rolę.

Zmiana sformułowania „znak CE” na „oznakowanie CE” (ang. CE marking) została zainicjowana przez Parlament Europejski. Intencją wnioskodawców było wyraźne rozróżnienie pomiędzy wieloma istniejącymi znakami certyfikacji a europejskim symbolem zgodności z dyrektywami Nowego Podejścia, czyli oznakowaniem CE. Inicjatywa została przyjęta, a przesłanki towarzyszące jej zgłoszeniu są nadal aktualne, bowiem różnice między znakami certyfikacji a oznakowaniem CE w wielu przypadkach nadal nie są właściwie rozumiane. Rozróżnienie to dotyczy np. znaku „B”, który jest właśnie znakiem obowiązkowej certyfikacji. Odpowiednie zmiany wprowadzone zostały we wszystkich istniejących dyrektywach Nowego Podejścia.

Polska jest zobowiązana do przygotowania wiernych tłumaczeń tekstów pełnego zestawu aktów prawnych UE, tzw. acquis. Obejmuje to tłumaczenia zarówno pierwotnych wersji dyrektyw, jak i dyrektyw je zmieniających. Teksty po zmianach, tzw. teksty ujednolicone, nie są dokumentami prawnie obowiązującymi, chyba że są opublikowane jako oddzielna dyrektywa (np. dyrektywa maszynowa 98/37/WE). Tłumaczenia polskie muszą więc również odzwierciedlać zróżnicowania wyrażeń dotyczących znaku i oznakowania CE. W aktach prawnych wdrażających poszczególne dyrektywy Nowego Podejścia przyjęto więc konsekwentnie formę „oznakowanie CE”.

Oznakowanie CE a oferowane produkty

Każdy podzespół środków ochrony indywidualnej, stosowany do połączenia tych środków z innym zewnętrznym urządzeniem lub urządzeniami, powinien być uznany za integralną część tego środka, nawet jeżeli nie jest przewidziany do noszenia lub trzymania na stałe przez ich użytkownika w okresie narażenia go na zagrożenia.

Wszelkie elementy składowe Innowacyjnego Systemu Ukrytej Ochrony Obiektów – „BARIERA” oraz „RADIOŚCIANA” posiadają certyfikat zgodności „CE”. Oznacza to  że spełaniją wszelkie kryteria dotyczące warunków bezpiecznego użytkowania oraz eksploatacji przez użytkowanika. Dodatkowym atutem jest poziom zabezpieczenia oraz możliwości pracy w warunkach niesprzyjających określony międzynarodowymi przepisami na     IP 68.

Najnowsze wiadomości